کار و فناوری فین هرمزگان

مقاله - نمونه سوال -طرح های اره مویی- انیمیشن - فیلم -طرح درس - فعالیت کارگاهی - رایانه - سرگرمی

کار و فناوری فین هرمزگان

مقاله - نمونه سوال -طرح های اره مویی- انیمیشن - فیلم -طرح درس - فعالیت کارگاهی - رایانه - سرگرمی

درد دل های یک معلم ...

سلام دوستان و همراهان همیشگی..

سالهای مدیدی است که درس حرفه وفن به عنوان یک درس ساعت پر کن در خیلی از مدارس کشور تدریس می شود و بیش از گذشت چند دهه از تدریس این درس هنوز جایگاه خود را به عنوان یک درس پایه و ارزشی در آموزش پیدا نکرده . واقعا چرا این گونه است . خودم به عینه دیده ام که بسیاری از نیروهای حق التدریسی که این درس را تدریس میکنند فقط به خاطر پر شدن ساعت مؤظفی خود این درس را قبول کرده اند و وقتی شروع به تدریس می کنند تازه می فهمند که اندازه این کار نیستند . البته توهین نباشه چون خیلی دبیران ما با اینکه سابقه زیادی هم ندارند ولی از  مهارت و دانش زیادی برخوردارند.

چندذ روز پیش با سرگروه حرفه وفن منطقه که صحبت میکردم راجع به همین مشکلات بنده خدا دلی پری داشت و مشکل را ضعف آموزش ادارت می دانستند و دیگر اینکه دبیرانی که نمی توانند این درس را تدریس کنند به مشکلی که ایجاد می شود واقف نیستند چرا واقعا باید اینقدر درس حرفه وفن کوچیک و بی اهمیت باشه . چرا مدیران و دبیران نسبت  به این درس اهمیت لازم را نمی دهند در صورتی اگه درست به این درس نگاه کنیم مباحثی که در اون مطرح شده جز مهارت های اساسی زندگی یک فرد است . درسته که درسهای زبان و ریاضی و علوم و..... درسهای خیلی مهمی هستنداما آیا بدون آموختن مهارت های زندگی سالم و ارزشمند اینها می توانند انسانی موفق تربیت کنند؟آیا می توانند انسانی را بار آورند که عزت نفس داشته باشد و بتواند روی پای خود بایستد؟

نمی دانم جوابش را شما بگویید.

به نظر من دبیران متخصص در زمینه تدریس این درس کم نیستند اما متأسفانه ما هیچ گاه به این موضوع توجهی نمی کنیم و همچنان به همان روال سنتی و گذشته این درس را تدریس میکنیم یا در زمینه انتخاب معلمان باتجربه و ماهر دقت کمی میکنیم که این موضوع تا حد زیادی بر میگردد به سیستم آموزشی و اداری ما ....

پیام زیر هم درد دل یکی از دبیران موفق حرفه وفن شهر یزد بعد از اینکه با ایشان راجع به جایگاه حرفه وفن و گروه های آموزشی این درس در مناطق مختلف صحبت کردم  برام فرستاده که خیلی خیلی از ایشون ممنونم ...

متن پیام ..

متاسفانه گروه های آموزشی حتما عصاره دبیران موفق هر منطقه نیست. در شهر یزد بعضی دوستان این عنوان را از همکاران قبلی به ارث می برند! بعضی ها با دو سه سال تجربه سر گروه
حرفه استان شدند! بنده ده سال سر گروه ناحیه 2 بودم ولی علیرغم فعالیت زیاد هیچ گاه به استان دعوت نشدم! شایسته سالاری وجود ندارد... اما خب چیز زیادی نیز از دست نداده ای. فقط زحمت اضافه است. اما زمانی که می بینی شخصی ضعیف به این پست رسیده حتما ناراحت می شوی. پس از ده سال حتی یک تقدیر کوچک از بنده نکردند!... تشکری و...



نظرات 8 + ارسال نظر

سلام. ممنون از پست خوبت. ما معلم های حرفه و فن واقعا نیاز داریم به غیر از این پست های معمولی کمی هم درباره رشته تدریس و مشکلات آن بگوییم. حرف های جنابعالی گوشه مهمی از این دردها است. سال گذشته معلمی را برای تدریس حرفه
به مدرسه مرکز شهر فرستادند که سرباز معلم بود. این ها
فکر می کننند چون حرفه یک درس فنی است پس حتما یک مهندس ریخته گری یا نساجی براحتی آن را تدریس می کند.
در صورتی که دقت نمی کنیم سرباز معلم یا معلم غیر تخصصی
اصلا نمی توانند این ها را تدریس کنند. ایشان در دو ماه بیشتر
کتاب را درس داده بود!!!!!!!!! یا زمانی به خاطر بیماری در دفتر مدرسه
نشسته بودم و اتفاقا صدای تدریس معلم غیر تخصصی را می شنیدم در نیم ساعت واحد ساختمان سال اول را تدریس کرد
و تمام شد. خنده ام گرفت... اصلا برای هیچکس مهم نبود!!
...

واقعا چه باید گفت
نمیدانم این وضع باید تا کی ادامه داشته باشد و همه بفهمند که درسی به این مهمی رو نباید به چنین افرادی داد. بچه هایی که خانواده ها به ما می سپارند گوهرند نه موش آزمایشگاهی

سلام مجدد. چون وب زیبا و مفیدی داری از طریق ایمیل
آن را به گروه حرفه وزارت معرفی کن تا پس از بررسی در بین سایر
لینک های همکاران قرار بگیرد... موفق باشی.

عطا ئی 1 آبان 1391 ساعت 19:08 http://ttalash2.blogfa.com/

سلام دوست و همکار گرا می . وبلاگ زیبایی دارین از مطالب خوبتان بی نهایت استفاده کردم . خوشحال می شم تبادل لینک کنیم . منتظر پاسخ هستم .

سلام همکار گرامی. متاسفانه علیرغم اینکه مدام حرف از تحول در آموزش و پرورش می زنیم ولی تا زمانیکه تفکر مدیران آموزشی کشور و تصمیم گیران و برنامه ریزان همان تفکر قدیمی که در آن تنها درس های ریاضی و زبان و... مهم هستند به جایی نمی رسیم. نگاه کوتاهی به آموزش و پرورش کشورهای پیشرفته نشان می دهد دروس عملی در این کشورها از جایگاه ویژه ای برخوردار است و لی متاسفانه در کشور ما دروسی مثل حرفه وفن قربانی است برای معلمینی که حوصله تدریس ندارند، می خواهند استراحت کنند، سرباز معلم ها، وآنهایی که در رشته خودشان کارایی ندارند. امیدواریم در تحول بنیادین آموزش و پرورش در این قسمت هم تحول ایجاد شود...

سلام. امیدوارم این مطالب را با انشای بهتر تبدیل به یک پست ماندگار کنید.
در وبلاگ ها تعامل خوبی میان ما همکاران وجود ندارد. البته فروم هایی وجود
دارند ولی با توجه به خستگی دبیران و مشکلات معیشتی امکان حضور فعال
را ندارند... متاسفم. این تنها کلمه ای است که مجبورم بیان کنم. البته در
بعضی پست های قبلی این نکات را نوشته ام. روش های تدریس اکثر معلمان
، شکل کلاس ها، وسایل آموزشی، استفاده از سی. دی و... تغییر بخصوصی
نداشته است!! زمانی که من در دهه پنجاه دانش آموز بودم همین وضعیت بود
تا امروز. ما ایرانی ها تغییر را قبول نمی کنیم. یعنی مشکل داریم. الان اگر در همه
مدارس تخته هوشمند بگذارند هیچکس بدنبال طرح درس و فیلم و عکس نمی رود!
همه منتظر بالا هستند و در نهایت معلم و بچه همان گچ و تخته را ترجیح می دهند!
همچنان که گفتم شایسته سالاری نیز در میان ما جایی ندارد. حسادت غلبه دارد بویژه در میان یزدی ها . سایه ات را با تیر میزنند! اگر معلم توانایی
پیدا شود سعی می کنیم او را نابود کنیم!... ببین دوست عزیز اصلا برای برخی مهم نیست که سطح علمی چگونه است. همان طوری که خودشان گفتند می خواهند مردودی را برای پایه های پایین بردارند... در همایش نوآوری های
آموزشی کشور شرکت کردم. سخنرانی داشتم. رتبه کشوری آوردم. آقایان در یزد
نه تنها اصلا اعلام نکردند بلکه هیچکدام از امتیازهای آن را به من ندادند!!!
در پی اعتراض من معاون مدیر کل نوشت: آقای فلان بررسی شود سازمان
پژوهش و برنامه ریزی وزارت آموزش و پرورش جزء مراکز معتبر علمی کشور هست
یا نیست؟؟؟!!!! برگه را برای یادگاری! گرفتم و دیگر به آنجا نرفتم!!...
خب سرنوشت ما با این گونه مسئولان پیوند خورده است. درباره نمره هم بنده
نوشته ام در بعضی پست ها. بله الان این کار را به راحتی آب خوردن انجام
می دهند. مدیری که لیست نمره های بنده را عوض کرد هنوز با قدرت به
کارش ادامه می دهد! و تنها کاری که می توانست انجام دهد عدم دعوت از من
برای رفتن به مدرسه خاص شهر در برابر اعتراض بنده بود!! حالا ببینید در مدارس
دولتی و روستایی و... چه اتفاقی می افتد. اگر خواسته باشیم همه معلم ها تنها یک
جمله از این ایرادات را بنویسیم مثنوی هفتاد من کاغذ می شود... بقول نسیم
شمال گوش شنوا کو؟؟!!! ادامه دارد...

... اما زندگی ادامه دارد. بنده تا آخرین لحظه خدمتم
از این مسائل نا امید نشدم و ادامه دادم. وجدان هم چیز بدی نیست! ولی از شروع بازنشستگی بخودم قول دادم یک دقیقه هم در این فضا تدریس نکنم...
از این میز و صندلی ها! و فضای تکراری خسته شدم... متشکرم.

عطا ئی 4 آبان 1391 ساعت 11:19 http://ttalash2.blogfa.com/

سلام . با افتخار لینک شدی

سلام. اکثر همکارانی که در دنیای مجازی بدون هیچ چشمداشتی
کار می کنند در گروه دبیران دلسوزان جامعه هستند... اجرکم عندالله فعالیت می کنند. امیدوارم همچنان فعال و موفق باشید. همانطور که تا الان بوده اید... در این گونه مواقع من به یاد سخنرانی پاستور در جشن تولدش می افتم. حتما آن را مطالعه کنید...
در رابطه با پست جدید و حرف های من...البته این گونه پست ها را بهتر است پشت سر هم نگذارید. یکی دو پست متنوع و بعد پستی که به این نکات می پردازد.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد