هسته انگور را بجویم یا نه؟؟

انگور سرشار از ویتامینهاست چنان که پنجاه واحد ویتامین آ، دویست واحد ویتامین ب 1 و ب 2 و کمى ویتامین ث دارد.

هسته انگور به علت داشتن ماده ای موسوم به پروآنتوسیانیدین که نوعی آنتی اکسیدان است اثر محافظتی در خور توجهی دارد.

در تفاله انگور شصت و دو درصد پوتاسیوم ، منگنز، کلسیم ، منیزیم ، سدیم ، اکسید آهن و منیزى ، کلر، سیلیس 182/2 درصد، آسید فوسفریک ، ید، آرسنیک 17 درصد وجود دارد.

            

انگور را همان طور که هست کاملا با آب تمیز و جاری بشویید و آن را به فراوانی با پوست و هسته بخورید. ولی یادتان باشد که آن را آهسته آهسته بجوید تا در دهانتان خوب جویده شود.

این روش برای کسانی که یبوست و خشکی مزاج دارند بسیار مفید است. ولی به کسانی که معده ای حساس و ظریف دارند توصیه می شود. پوست و هسته ی انگور را فرو ندهند، بلکه آن را کاملا بجوند و شیره اش را فرو دهند و تفاله ها را از دهان درآورند.

آب انگور هسته و پوست انگور ، انگور نارس، کشمش و تخمیر انگور نیز مصارف طبی زیادی دارند از جمله از برگ های درخت انگور و از اشک مو (آبی که در هنگام قطع شاخه در بهار به وجود می آید) نیز برای درمان بیماریهای پوستی و لاغری استفاده می شود.

خواص انگور عبارتند از:

براى عضلات و اعصاب ، انرژى بخش است

کبد را تقویت مى کند و آن را به فعالیت سالم وا مى دارد

کار کیسه صفرا را آسان و ترشحات آن را سریع مى سازد

اشخاصى که دچار عوارض فشار خون هستند

نکته:بسیارى از پزشکان رژیم مصرف روغن مایع هسته انگور را به بیمارانى که مبتلا به تصلب شرایین و یا امراضى قلبى و یا چربى بى اندازه خون شده اند توصیه کرده اند.