روشهای اتصال فلزات

یکی ازتقسیم بندی های مرسوم اتصالات عبارت است از :

        1 – اتصالات دائم

        2 – اتصالات موقت

اتصال دائم

        اتصال دائم به اتصالی گفته می شود که برای جداسازی آن ها وسیله اتصال و قسمتی از قطعات متصل شده یا تمامی آن ها آسیب ببیند. به همین دلیل به اتصالات دائم اتصالات جدانشدنی هم می گویند. اتصالات دائم زمانی به کار گرفته می شود که نیازی به جدا سازی قطعات متصل شده وجود نداشته باشد. یعنی زمانی که مطمئن هستیم قطعات متصل شده تا آخر عمر ماشین نیازی به جداشدن ندارند از این نوع اتصال استفاده می کنیم. معمولا قطعاتی که عمرشان به اندازه ی عمر خود ماشین است و در طول عمرماشین نیازی به تعمیر یا تعویض ندارندبا استفاده از اتصال دائم به یکدیگر متصل می گردند. برخی از روش های ایجاد این اتصال عبارتند از :

      .  جوش کاری

      .  لحیم کاری

      .  پرچ کاری

      .  چسب کاری

      .  اتصالات پرسی انطباق

اتصال موقت

اتصال موقت اتصالی است که در آن جداسازی اتصال بدون آسیب دیدن وسیله اتصال و قطعات اتصال داده شده صورت می گیرد. عمل اتصال و جداسازی در اتصال موقت می  تواند به دفعات صورت بگیرد بدون آن که موجب خرابی یا آسیب اتصال دهنده و قطعات اتصال داده شده باشد. به همین دلیل به اتصال موقت ، اتصال جداشدنی نیز گفته می شود. از اتصال موت زمانی استفاده می شود که بدانیم نیاز و یا ضرورتی وجود دارد که موجب می شود بخواهیم قطعات متصل شده را پس از اتصال از یکدیگر جدا کنیم . دلیل عمده ی استفاده از اتصال موقت در ماشین های مکانیکی نیاز به تعویض قطعات برای تعمیر و یا جایگزینی آن قطعات است . مثلا قطعه ای که عمر کوتاه تری نسبت به عمر خود ماشین دارد. مسلما در طول عمر ماشین نیاز به تعویض خواه داشت بنا براین عاقلانه است که این قطعه جوری به دیگر اجزاء متصل باشد که امکان جدا شدن آن بدون آسیب دیدگی دیگر اجزاء ممکن باشد . اتصال موقت به روش های مختلفی قابل اجرا است که برخی از آنها عبارتند از :

         .   پیچ

         .   مهره

         .   خار

         .   گوه

         .   پین

         .   اتصالات اصطکاکی